31 may 2007

Olim ita erat


Olim mare tantum aqua summa erat.

Hodie speculum coeli mihi est,
quo canantes sirenes audiuntur.
Hodie maria somnium mansio,
ubi pulchra cantica undis fiunt.
Noctu, cum tacet omne mare,
levem undarum murmurem
et carinam aquas secantem
enim ipse solum percipio...

Olim mare tantum aqua summa erat.

Ut ei celeriter perferat,
et in eius aures de appetitionibus,
quae igne me exurunt,
dolorique, qui spatio fiat,
insusurret, vento verba pono,
et in maris aqua basia
ut ei cito de corde dicat.
Cum somniis meis cedo.
Imber vernalis autumno
super contignationem.
Magnis aquilonaris perflatis velis
malacia navis leniter agitatur.

Olim mare tantum aqua summa erat.

Me quaerente crepidonem
qua eius oculorum pharus stat,
manet anima mea convulsa.
E navi in insulam viridem egredi
iamdiu vehementer cupio.

Olim mare tantum aqua summa erat.



24 may 2007

Prora ad ventum

In caelum stelliferum oculis sursum,
lineam quae mare a caelo secat,
picturam porphyreticarum
caesiorumque colorum pictam,
sine intermissione intueris,
imaginem eius aequore
delineatam quaerens. Ita stas.

Interdum aquam in mare
oculorum tuorum fundis,
et cum ea fragmen somnii,
eam clamans, propere fugit.

Navita qui et in maris vastissimi
medio et nomine eius in malo
amore scripto litteris pulchris
laetus canansque navigas,
quis clavum navis tuae gubernat?

Fulices in antemnis considerunt
ut te in nave cantitare audiant.
Nauta qui per altum plenis velis
pleno amore ad eius portum petis,
perge, vir intrepide, perfer
navem tuam spei plena
semper prora ad ventum!