Propius quam creditur

Susurrabat puer:

— O Di, loquere me!.
Tum cecinit in prato alauda ... sed puer non audivit.

Et magna voce puer:

– Di, loquere me!.
Tum tonuit in caelo tonitrus ... sed puer non auscultavit.

Et circumspectans puer dixit:

– Di, fac te videam!.
Tum nituit stella plus quam ceterae... sed puer non respexit.

Et clamabat puer:

– O Di, fac miraculum mihi praebuas!.
Tum vita quaedam nata est ... sed puer non percepit.

Et plorans denuo puer clamabat:

– Tange me, o Di, atque proba mihi te hic esse!.
Puer autem a manu sua fugavit papillionem,... et, ignorans Deum ei tetigisse, profectus est.