29 oct 2007

Basium flosque


Media nox me opprimit sine te. Silentio magno circumdor. Imber remisit. Quaeque eius gutta, sicut quaeque ex undis maris in faciem meam attingentes, basium tuum mihi est quod a caelo et a mari mittitur, quoniam conscii esse noster velint, qui in quemque angulo, in quemque ancone se abdantur.

Me mile basiorum et susurrorum unum a te distante, vultum tuum, mel mea, evoco.
In cubiculi mei penumbra, quae vix nacientibus solis radiis frangi coepit, verba tua recolo et colloquia multa tenta, et quaestiones curiosae tuae, et inconfesabiles ludificationes. Tum oculis tuis in meis fixis, tum manibus in coxis meis prehendentibus, tum bracchiis truncum meum circumdantibus, tum labiis rubris tuis coram naturam meam se insolentiter præbentibus.

Memini temporum praeteritorum beatitatem et anima sibi mea turbat, nam scit eos tantum esse praefatium quorum venturi sunt.

Et subito musa nymphaque, e nihilo surgunt, et me ambiant et interrogant de te magis scire quaerentes. Sed eis quaeso silentium: ¡Stt, tacete, musa et nympha, tacete!, nam adhuc dormit regina noctum mearum, insluae meae, meorum somnium. Cuius quaque die, cum expergiscor, prima luce, formas suggerentes sindonibus sculptas primum video.

Et est actio prima supra labia eius basium amoris ponere et sub cervical vel apud capillum florem, modo rosam, modo dianthum, modo orchideam, saepe iasminum.

Fac longior noctem, diva Urania musa, ut amore pectus eius apertum stuperat. Fac magia tua, Idia nympha, brevius mare et Aeolum convince ut ventos faventes excitet itaque navem quam ad eam mihi vehit, cum maiore vi impulset.

Involutam in aethere navem videre meam vellem. Utinam aquae aer essent, vela pennae, rostrum proris caput milvi, aplustre accipitris cauda et remi alae falconis. Et ita id totum sicut unum volaret vi strenuae aquilae volato augusto.

Mihi date, nympha et musa, divae femineae, a palla vestra venefica carminem ut iter brevius conficiam; vel concedite mihi vos, amicae veterae, suavem expectationis parsimoniosae mitigationem. Date mihi veneficium quod etsi incertum, mihi sinet videre iter agentem sicut aqua quae e manibus celeriter fugit.

Date mihi poculum amplum ut exiguis haustibuis meam spem bibam, quoniam basiorum plenum habeo amoris utrem quo inebrior.


1 Epistulae acceptae:

Regina Noctis dijo...

Siempre , ese jazmín amanece destilando ternura. Siempre amanece ese beso embriagando los sentidos, vistiendo con pasión esencial, transformando los suspiros en ese instante cercano donde la piel y los labios se cruzan y se descubren fundidos en un sólo ser...
¡Siempre y eternamente!
Ad te...Basia multa. Regina